Της Ε. Ζενέλη
Το καλοκαίρι του 2021, οι ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες, η κλιματική αλλαγή, αλλά και ο ελλιπής σχεδιασμός από τον κρατικό μηχανισμό, είχαν ως αποτέλεσμα να γίνει το βόρειο μέρος της Εύβοιας παρανάλωμα του πυρός και να αποτεφρωθούν τεράστιες εκτάσεις.
Η φωτιά που κατέκαψε σχεδόν όλη τη Βόρεια Εύβοια δημιουργεί ανυπολόγιστη οικολογική και οικονομική καταστροφή αλλά και ένα ντόμινο καταστροφικών συνεπειών σε κατοίκους και εργαζομένους των χωριών που επλήγησαν, γεγονός που θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις καθώς και τον κίνδυνο να ερημώσει οριστικά μια τεράστια περιοχή.
Περισσότερα από 500.000 στρέμματα δάσους έγιναν παρανάλωμα κάνοντας τους ειδικούς να ομιλούν για μια ανυπολόγιστη καταστροφή και να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για επερχόμενα πλημμυρικά φαινόμενα. Ενδεικτικό της οικολογικής καταστροφής είναι και το γεγονός ότι μια ελιά περίπου 2.500 ετών έγινε στάχτη στις Ροβιές. Ήταν μέρος του αρχαίου ελαιώνα των Ροβιών και την υπέροχη ελιά που την αποκαλούσαν «Νύμφη», ενώ ήταν παραγωγική μέχρι τη στιγμή που παραδόθηκε στις φλόγες. Ο ελαιώνας των Ροβιών αποτελούσε Μνημείο της Φύσης, με τα περισσότερα δέντρα του να ξεπερνούν την ηλικία των 2.000 ετών.
Τα πεύκα της Βόρειας Εύβοιας αποτελούσαν μέχρι να καούν τον βασικότερο τροφοδότη της ρητίνης (το γνωστό ρετσίνι) που εκκρίνεται από τη χαλέπιο πεύκη, την ποικιλία των πεύκων που ευδοκιμούν στη λεκάνη της Μεσογείου, αποτελεί μια δυσεύρευτη και με τεράστια ζήτηση ουσία λόγω των πολυάριθμων εφαρμογών της. Το κολοφώνιο και το ακατέργαστο νέφτι που αποτελούν τα δύο βασικά προϊόντα της χρησιμοποιούνται από απλά καθημερινά προϊόντα, όπως νέφτι και πλαστικά ή τεχνητές οδοντοστοιχίες μέχρι ακριβά ακρυλικά χρώματα για πολυτελή οχήματα και υψηλής τεχνολογίες χρήσεις έως πυρηνικές κεφαλές. Συνέπεια της καταστροφής τους, αποτελεί το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που ζούσαν από τη ρητινοκαλλιέργεια, και όχι μόνο, έμειναν άστεγοι.
Από τις καταστροφικές φωτιές χάθηκε το 70% - 80% της παραγωγής της Εύβοιας με αποτέλεσμα 800 οικογένειες να μείνουν στο δρόμο χωρίς δουλειά, και εκτός από αυτές τις 800 οικογένειες, όλα τα συναφή επαγγέλματα, δηλαδή μεταφορείς, δύο βιοτεχνίες στην περιοχή. Οι κάτοικοι δούλευαν υλοτόμοι, σε μάντρες με εμπορία ξύλων και δασαρχεία. Από τα υπόλοιπα επαγγέλματα, δεν θα μπορέσει να δουλέψει ξανά η οικοδομή, γιατί αν φύγει όλος αυτός ο κόσμος, η περιοχή θα ερημώσει και τα χωριά θα αδειάσουν τελείως, ενώ δε θα μπορέσουν να δουλέψουν τα μικρά μαγαζάκια, ακόμα και τα καφενεία και τα παντοπωλεία.
Κατά συνέπεια, το μέλλον προβλέπεται ζοφερό και για τους νέους ανθρώπους λόγω της τραγικής κατάστασης, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στην εσωτερική μετανάστευση, διότι ειδικά τα τελευταία χρόνια στα ρητινευόμενα πεύκα εργάζονται όλο και πιο πολλοί νέοι άνθρωποι και αυτός είναι και ο λόγος παραμονής τους στα χωριά, ενώ το δάσος βοήθησε νέους ανθρώπους να κάνουν ένα δικό τους ξεκίνημα μέσα στις δυσκολίες της οικονομικής κρίσης και τελικά να βλέπουν σήμερα τον κόπο τους να γίνεται στάχτες.
Καθώς, όλα αποτελούν μια αλυσίδα, όταν ένας κύριος κορμός σε μια κοινωνία καταστραφεί, παρασύρει μαζί της όλο το υπόλοιπο οικοσύστημα. Τα δέντρα που κάηκαν ήταν ταυτόχρονα και τείχος προστασίας για τα ορμητικά νερά της βροχής, γι’αυτό ο πλημμυρικός κίνδυνος είναι υψηλός, ενώ λόγω της τεράστιας τοξικότητας των υπολειμμάτων της καύσης, η ρύπανση του αέρα από την πυρκαγιά στην Εύβοια και ιδιαίτερα στην Αττική θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στον πληθυσμό, δεδομένου ότι η ευπάθεια είναι μεγάλη λόγω πυκνότητας του πληθυσμού.
Comments
Post a Comment